|
||||||||
Tone Masseve was een zeer getalenteerde, klassiek geschoolde gitarist die in 1995 begon met de voorbereidingen voor zijn eerste soloplaat waarop hij interpretaties van klassiek werk van o.a. Bach, Beethoven, Debussy, Schubert, Chopin en Tchaikovsky wilde combineren met zijn versie van enkele gekende rock’n’roll-klassiekers. Maar het noodlot sloeg daarna heel snel toe omdat Tone Masseve getroffen werd door een heel zware longontsteking die hem uiteindelijk in 1997 op amper 27-jarige leeftijd het leven heeft gekost. Het zag er naar uit dat zijn levenswerk nooit meer beëindigd zou worden tot Doane Perry, de drummer van ’Jethro Tull’ gedurende 27 jaar, na meer dan 20 jaar stilte aan het einde van 2016 opnieuw zuurstof in het muzikale project injecteerde en enkele collega-muzikanten kon overtuigen om mee te werken aan de vervollediging van dit werk. Nu is het resultaat van die samenwerking op plaat verschenen onder de titel “Amp L’Etude” die als werk van de betreurde Tone Masseve wordt uitgebracht en waarop hij ook op gitaar te horen is bij elke van de twaalf tracks op het album. Op de video kunt u Tone Masseve aan het werk zien bij het spelen van het nummer “Aire On A G String” dat eigenlijk een mix is van werk van Johan Sebastian Bach en de song “A Whiter Shade Of Pale” van ‘Procul Harum’. Tone Masseve was een bewonderaar van het gitaarwerk van virtuozen als Jimi Hendrix, Eric Clapton, Joe Satriani, George Harrison en Jeff Beck. Zij waren zijn helden en muzikale voorbeelden wier succes en virtuositeit hij als te benaderen objectief voorop stelde. Enkele andere klassieke tracks op deze plaat werden ook geïnspireerd door moderner werk. Zo werd Joe Satriani’s nummer “The Hill Of The Skull” geblend met klassieke muziek van Ludwig Van Beethoven voor “The Moonlight Sonata” en deed “Her Majesty” van ‘The Beatles’ dienst als inspiratiebron bij “Seranade For Strings” van Tchaikovsky. Verder op het album krijgen we ook nog vier mooie composities van Frédéric Chopin in een voor gitaar herbewerkte versie aangeboden. Doane Perry speelt op drums bij deze tracks, terwijl Garry Kvistad voor ander percussiewerk zorgde, ‘Willy’ Sam Pell het baswerk voor zijn rekening nam en operazangeres Maria Todaro de leiding nam over een hier en daar meezingend koor. We kunnen hier besluiten met de vermelding dat de helaas veel te vroeg overleden gitarist Tone Masseve heel trots zou geweest zijn op wat Doane Perry en zijn vrienden met de opname van dit album hebben weten te realiseren. (valsam)
|
||||||||
|
||||||||